piątek, 12 lutego 2016

Artyści wobec konsumpcji - o współczesnym świecie i A. Warholu słów kilka

Nasz świat zalewany jest obecnie chmarą kiczowatych reklam, obrzydliwych i wszechobecnych neonów, czasopism wskazujących na idealny wygląd jako szczyt doskonałości (duchowej sfery przecież nie widzą wszyscy...
"Ważne żeby dobrze wyglądać, bo nigdy nie wiadomo kiedy spotkasz swego księcia z bajki").

Nie polecam włączonego telewizora podczas spożywania posiłku.


podsumowanie:

kup już dziś
naprawdę tanio
twój penis niczym maszt
halo, ale ja nie przyjadę
bo mam biegunkę
co robić?
to weź ten lek, polecam!
kup jeszcze trzy kilo bananów
i nóż dostaniesz gratis
podwójna dawka rozkoszy
tego jeszcze nie było!
jutro w naszej gazecie
i tylko 99 groszy

a ja chyba umrę w fotelu
przed skrzynią w najciemniejszych barwach
czekając na reklamę
dotyczącą szkodliwości reklam


Na tanią rozrywkę i tandetne przedmioty masowej produkcji zwracali także artyści .
W Ameryce pojawił się kierunek w sztuce mający nazwę "pop-art".
W Europie znany był jako "nowy realizm".
Zwracano uwagę na obraz świata przepełnionego tandetą i pozbawionego jakichkolwiek wartości , duchowości, uczuć.

Jednym z przedstawicieli pop-artu był Andy Warhol.

Mechanicznie powielał jeden motyw z reklam.
Żył jak konsument, inspirował się konsumpcją i tworzył dla konsumentów.
Wizerunek gwiazdy, zdjęcie opakowania po produkcie spożywczym stawały się tematami jego dzieł, masowej produkcji dla masowego odbiorcy.
Takie działanie miało ukazać funkcjonowanie "machiny konsumpcji", która niszczy podmiotowość wizerunku, sprowadzając go do funkcji przedmiotowej.

Wendy Beckett zwraca uwagę na słynne dzieła z wizerunkiem Marylin
"Używając neutralnego, pozbawionego osobistego wyrazu medium, jakim jest sitodruk, Warhol pokazuje nam 50 wizerunków Marylin, nierówno i byle jak pokrytych kolorem, dając do zrozumienia, że liczy się tylko wizerunek. Stopniowo pozbawia go nawet fałszywego powabu koloru i redukuje do czerni i bieli śmierci".






 
Andy Warhol



Puszka zupy konserwowej Campbella I, 1968
 
 
 
 BMW MI, 1979




Marylin na pomarańczowym tle, 1967




 Żródła: Wendy Beckett, 1000 arcydzieł, tłum. Ewa Gorządek, Warszawa 2001; Alina Biała, Literatura i malarstwoWarszawa-Bielsko-Biała 2009.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz